Zaimki wskazujące i pytania z ich użyciem

•  W tureckim istnieją trzy zaimki wskazujące na osobę lub rzecz: bu, şu, o. Określają one trzy stopnie odległości osoby lub przedmiotu od osoby mówiącej.

Bu - ten,ta, to ( najbliżej )
Şu - tamten, tamta, tamto ( w pewnej odległości )
O - tamten, tamta, tamto ( daleko )

Pytania z zaimkami wskazującymi tworzymy poprzez dodanie zaimka pytajnego ne (co) lub kim (kto) po zaimku wskazującym, np.:

Bu ne? - co to?
Bu kim? - kto to?
Şu ne? - co to? ( o rzeczy znajdującej się w pewnej odległości )
Şu kim? - kto to? ( o osobie znajdującej się w pewnej odległości )
O ne? - co to? ( o rzeczy znajdującej się daleko )
O kim? - kto to? ( o osobie znajdującej się daleko )

Bu kitap mı ? - czy to jest książka?
Şu kitap - to jest książka. ( rzecz w pewnej odległości )
O defter - tamto to zeszyt.

• Wskazując na miejsce lub otoczenie, np. dom, szkołę, ulicę czy park należy używać zaimków miejsca: burası, şurası, orası.

Burası - dotyczy miejsca w najbliższym otoczeniu
Şurası - dotyczy miejsca w pewnej odległości
Orası - dotyczy miejsca znajdującego się daleko

Przykłady:

Burası Varşova. - To jest Warszawa. (miejsce, w którym się znajdujemy lub które jest blisko)
Şurası park. - To jest park. ( wskazując na przestrzeń w pewnej odległości )
Orası banka. - To bank. ( wskazując na miejsce znajdujące się daleko )

Pytania tworzymy poprzez dodanie słówka pytajnego neresi ( pytanie o miejsce ), np.:

Burası neresi? - Co to za miejsce? ( w najbliższym otoczeniu )
Şurası neresi? - Co to za miejsce? ( pewnej odległości )
Orası neresi? - Co to za miejsce? ( daleko )

Przykłady:

- Affedersiniz, burası neresi? - Przepraszam, co to za miejsce?
- Burası Atatürk Caddesi. - To ulica Atatürka.

- Şurası okul mu? - Czy to jest szkoła? ( wskazując na budynek w pewnej odległości )

- Orası Antalya mı? - Czy tamto miejsce to Antalya?

• Innymi zaimkami miejsca są: burada, şurada, orada. Odpowiadają na pytanie nerede (gdzie).

Burada - tu, tutaj
Şurada - tam ( w pewnej odległości )
Orada - tam ( daleko )

Przykłady:

Buradayım. ( burada + końcówka osobowa 1os. l.poj. -(y)ım ) - Jestem tutaj
Şurada kim var? - Kto tam jest? ( w pewnej odległości )
Alanya'de ne var? Orada güzel plajlar var. - Co jest w Alanyi? Tam są piękne plaże.